Spotkanie

Czułam się wspaniale. Dzisiaj, po raz pierwszy od zakończenia roku szkolnego, miałam się spotkać na ulicy Pokątnej z Dorcas i Ann. To moje najlepsze przyjaciółki. Och nie, całkiem zapomniałam. Jest dzisiaj dwudziesty dziewiąty sierpnia, w tym dniu najwięcej osób robi zakupy do Hogwartu. Obym nie trafiła na Pottera i jego kumpli. Znowu by zaczął: „Evans, umówisz się ze mną?”. Jak ja go nienawidzę! Od pierwszej klasy się za mną ugania, twierdzi, że mnie kocha. Żałosne.

Rodzice zawieźli mnie do Dziurawego Kotła. Petunia nie chciała z nami jechać. Mama powiedziała, że mogę być na Pokątnej do osiemnastej trzydzieści.  Najpierw spotkałam Dorcas, przywitałyśmy się i poszłyśmy poszukać Ann, która przybyła na Pokątną o dwunastej, czyli godzinę po nas.

Rozmowę zaczęła Dorcas.

- Lily, pisał do ciebie James?

- A czy był taki dzień wakacji, oczywiście oprócz tych, w których się nie znaliśmy, kiedy by ten bałwan do mnie nie napisał? - odpowiedziałam pytaniem.

- Czyli to oznacza, że pisał? -zapytała Ann.

- Tak.

- No i co pisał? - Dorcas nie mogła powstrzymać ciekawości.

- Nie wiem.

- Co?

- Nie czytałam tych listów - powiedziałam.

Dziewczyny wpatrywały się we mnie ze zdziwieniem, więc powiedziałam:

- To znaczy przeczytałam dwa pierwsze listy, w których pisał, że mnie kocha, że chce się ze mną spotkać, że tęskni. A reszty nie, bo wiedziałam, co on tam pisał.

- Skąd wiedziałaś, skoro ich nawet nie otworzyłaś? - zapytała ze złością Dorcas.

- Bo on zawsze to samo pisze - odpowiedziałam spokojnie.

- Ale…

- Och dziewczyny, dajcie mi spokój, błagam. Nie męczcie mnie - byłam już trochę zła.

- No dobra - odpowiedziały równocześnie.

- Dzięki i nie poruszajmy już tego tematu - powiedziałam.

- Jak chcesz…

 Tak więc najpierw poszłyśmy kupić nowe szaty do szkoły. Później kupiłyśmy potrzebne składniki eliksirów. Gdy wyszłyśmy ze sklepu, udałyśmy się do księgarni, by zakupić wszystkie książki potrzebne w tym roku, a na sam koniec dotarłyśmy do lodziarni.

Gdy tak siedziałyśmy i gadałyśmy podeszli do nas cichaczem Black i Potter. My oczywiście o tym nie wiedziałyśmy. Potter zakrył mi oczy dłońmi.

- Zgadnij, kto to - powiedział do mnie na powitanie.

- Potter, bierz te łapy! – krzyknęłam.

Potter wziął ręce i stanął na przeciwko nas razem z Blackiem.

- Cześć, dziewczynki.

- Cześć i nie mów na nas dziewczynki. – warknęła Ann.

- Czego chcecie? – zapytałam ze złością.

- Ech, Evans, dlaczego mówisz do nas z taką złością? Nie cieszysz się, że mnie widzisz? - zapytał mnie Potter.

- Nie – warknęłam.

Potter udał że tego nie słyszał.

- Tęskniłaś za mną? - zapytał z uśmiechem.

- Nie, ale chyba zaczynam. Za wakacjami bez ciebie!

- No dobra, ale czego chcecie? – zapytała Ann, chcąc przerwać tą kłótnię.

- A tak przechodziliśmy obok i was zobaczyliśmy, więc postanowiliśmy się przywitać – rzekł Black.

My nadal patrzyłyśmy na nich podejrzliwie, więc Potter powiedział:

- No dobra, chcieliśmy się zapytać czy nie usiadłybyście z nami w jednym przedziale w pociągu do Hogwartu?

- Zastanowimy się. Napiszemy wam, czy się zgadzamy, a teraz do widzenia. – rzuciła Dorcas.

Wyszłyśmy jak najszybciej z lodziarni Floriana Fortesque.

- No i co, zgadzamy się? – zapytała Dorcas.

- Mi tam pasuje – powiedziała Ann.

- Mi też - rzekła Dorcas.

Spojrzały na mnie z nadzieją.

 - Ja bym się tam mogła zgodzić, ale pewnie Black i Potter będą chcieli grać w butelkę.

- No i co w tym złego? – zapytała Ann

- Na całusy – dodałam.

- A już rozumiem. Ty boisz się, że wypadnie na ciebie i Pottera i będziesz musiała się z nim całować. – powiedziała Dorcas.

Kiwnęłam głową.

- No a nawet jeśli wypadnie na was to i tak nie będzie twój pierwszy pocałunek z Rogaczem więc nie masz nic do stracenia. - rzekła Ann.

Miała rację. Pierwszy raz całowałam się z Jamesem w trzeciej klasie. Nawet trochę chciałam tę podróż spędzić z Jamesem. Kiedy patrzył na mnie tymi swoimi pięknymi, orzechowymi oczami, wymiękałam i miałam ochotę się do niego przytulić… STOP! Lily, Potter to głupek, przestań tak myśleć.

- No tak, masz rację. Okej, zgadzam się.

- Fajnie, będę miała okazję żeby trochę poderwać Syriusza! – powiedziała Dorcas.

- Och, Dorcas, ty zawsze swoje! – krzyknęła Ann.

- No dobra, to ja napiszę do Syriusza, a ty Lily do Jamesa. – rzekła Dorcas.

- A czemu to ja muszę pisać do Pottera, dlaczego Ann nie może? – zapytałam ze złością.

- Ponieważ Potter bardziej się ucieszy z listu od ciebie niż ode mnie. – wyjaśniła spokojnie Ann.

- A my chcemy go uszczęśliwić. – dodała Dorcas.

- Och, no dobra. Napiszę do niego.

- Fajnie.

Reszta spotkania minęła nam bardzo szybko. O wpół do siódmej przyjechali po mnie rodzice. W drodze do domu postanowiłam, że jutro napiszę do Jamesa. Po powrocie do domu zjadłam szybką kolację, umyłam się i poszłam spać. Nie zasnęłam jednak od razu. Myślałam dlaczego Potter jest taki … dziecinny. Normalny chłopak podszedłby i zapytał, jak się czujemy itp. Ach, może kiedyś Potter wydorośleje i go pokocham… W takich rozmyśleniach zasnęłam.

***

No, i jak się podobała pierwsza notka? Jutro dodam kolejną. Czekam na komentarze. Pozdrawiam wszystkich.