-Bo... MAM CHŁOPAKA!!!

         Rano obudziło mnie poszturchiwanie, Otworzyłam oczy i zobaczyłam czarny, rozczochrany łeb. Nie muszę chyba mówić kto to był, nie?

- Co ty tu robisz? – zapytałam.

- Budzę cię – odpowiedział James.

Usiadłam szybko na łóżku.

- Nie było was na śniadaniu więc przyszliśmy sprawdzić dlaczego – dodał.

- To miłe… - mruknęłam z ironią.

Rozejrzałam się po pokoju. Remus budził Ann a Syriusz Dorcas. Łazienka była zajęta przez Katie. Ann była zadowolona (chyba dlatego że Remus ją obudził). Dorcas też zaraz wstała.

- Która jest właściwie godzina? – zapytałam ziewając.

- 11:47 – odpowiedział mi James.

- Co? I dopiero teraz raczyliście nas obudzić? – zdenerwowałam się.

- Mówiłem wam – mruknął Remus do przyjaciół.

- Musicie już iść – powiedziała Ann i zaczęła wypychać Remusa z naszego dormitorium więc poszłyśmy za jej przykładem i również wyganiałyśmy Jamesa i Syriusza.

- Ja cię budzę a ty tak mi się odwdzięczasz? – spytał James.

- Bardzo mi przykro, ale musimy się uszykować więc CZEŚĆ – oczywiście nie było mi przykro.

Wypchnęłyśmy chłopaków i czekałyśmy aż zwolni się łazienka. Byłam strasznie głodna. Przekąski z Babskiego Wieczoru należały do przeszłości. Gdy wreszcie Katie zwolniła łazienkę wszystkie rzuciłyśmy się na drzwi. Wyścig wygrała Dorcas. Katie była trochę zdziwiona. Po Dorcas ja zajęłam łazienkę. 

- To miłe z ich strony, że was obudzili. – rzekła Katie podczas drogi do Wielkiej Sali na obiad, gdy opowiedziałyśmy jej o zachowaniu 3/4 Huncwotów.

Obiad zjadłyśmy bardzo szybko. Miałyśmy ku temu trzy powody: obiad był pyszny, byłyśmy bardzo głodne oraz musiałyśmy pomóc Dorcas uszykować się na randkę z Syriuszem.

W prawdzie miałyśmy jeszcze sporo czas do dziewiętnastej trzydzieści, ale trzeba było wybrać ubranie, uczesać i umalować Dorcas a to zajmuje sporo czasu. Po obiedzie szybko opuściłyśmy Wielką Salę i skierowałyśmy się do Pokoju Wspólnego. W naszym dormitorium wszystkie cztery wyrzuciłyśmy swoje ubrania z szafy. Dor zaczęła przymierzać te, które wpadły jej w oko. Gdy wreszcie coś wybrała była czternasta dwadzieścia. Dorcas pożyczyła od Ann czarną spódniczkę mini, ode mnie czerwoną bluzkę na ramiączkach a od Katie buty na obcasie. Musiała mieć też coś swojego więc wzięła ozdoby do włosów. Katie zrobiła jej świetną fryzurę, ja pomalowałam jej paznokcie a Ann zrobiła makijaż. Gdy skończyłyśmy Dorcas wyglądała wspaniale. Do jej randki pozostało jeszcze trzydzieści minut. Trzeba było iść na kolację. Dorcas została w dormitorium a my poszłyśmy do Wielkiej Sali. Na kolacji nie było Syriusza. Ciekawe dlaczego… Zjadłyśmy kolację w piętnaście minut i popędziłyśmy do dormitorium. Dor jeszcze tam była.

- Myślicie, że Syriuszowi się spodobam? – zapytała ze zdenerwowaniem.

- Pewnie, że tak – odpowiedziała Ann.

O dziewiętnastej trzydzieści Dorcas opuściła dormitorium.

- Mam nadzieję że ta randka będzie udana – rzekłam.

Ponieważ nie chciało nam się odrabiać zadań domowych wyszłyśmy do Pokoju Wspólnego z nadzieją, że znajdziemy tam kogoś z kim można pogadać. W Pokoju Wspólnym byli Huncwoci, bez Syriusza, oczywiście. Dosiadłyśmy się do nich.

- Cześć – powiedziała Ann.

Huncwoci nie odpowiedzieli. Chyba nadal byli na nas źli, że tak ich rano wypchnęłyśmy do dormitorium.

- Jesteście obrażeni, czy co? – zapytałam.

- Tak – odpowiedział James.

- Ale może się to zmienić – dodał po chwili.

- Jak? – spytała Ann.

- Wystarczy, że nas pocałujecie. Ty Remusa a Lily mnie.

- Jeszcze czego? – zapytałam ze złością.

- Chociaż w policzek, Liluś proszę…

Spojrzałam na Ann. Kiwnęła głową.

- No dobra.

Zbliżyłam się do Jamesa i pocałowałam go w policzek. Gdy oddalałam się od niego złapał mnie i szepnął:

- A może jeszcze w usta?

Nie zdążyłam odpowiedzieć gdyż James zamknął mi usta swoimi. Było mi tak dobrze… James całował tak czule i delikatnie. W końcu musiałam to przerwać. Ann. Katie, Remus i Peter patrzyli na nas zdziwieni.

- On sam mnie pocałował… Ja tego nie chciałam – zaczęłam się plątać.

- Dobra, dobra, już się nie tłumacz – powiedział Remus z uśmiechem.

Rzuciłam Jamesowi wściekłe spojrzenie. On odpowiedział mi uśmiechem. Głupek. Teraz wszyscy myślą, że tego chciałam. Po jakiś dwóch godzinach i trzydziestu minutach zaczęłam się denerwować dlaczego Dorcas tak długo nie wraca.

- Nie martw się, z Łapą na pewno nic się jej nie stanie – pocieszył mnie James.

- Oby…

Potem poszłyśmy do dormitorium. Tam czekałyśmy na Dor. Przyszła za jakieś pół godziny.

- No nareszcie...

Dorcas była uśmiechnięta od ucha do ucha. 

- Czemu jesteś taka zadowolona? – zapytała Katie.

- Bo… MAM CHŁOPAKA!!! – wykrzyknęła.

- Super!

- Świetnie!

- Opowiedz nam wszystko.

- No więc… Poszliśmy do Pokoju życzeń i zjedliśmy romantyczną kolację. Potem Syriusz wziął mnie za ręce, popatrzył mi prosto w oczy i wyznał, że mnie kocha. Zapytał czy zostanę jego dziewczynę i zgodziłam się.

- Bardzo się cieszę – powiedziałam.

- Ja też.

- I ja.

***

Notka chyba może być. Pojawiła się nawet szybko. Następna będzie albo w sobotę albo w niedzielę. W środę wyjeżdżam do Krakowa i wrócę w piątek późnym wieczorem. Postaram się tam coś napisać w zeszycie jeśli znajdę trochę czasu. Mam nadzieję że się doczekacie. Proszę o komentarze. Chyba zauważyliście zmianę szablonu. Jeśli coś jest nie tak to napiszcie w komentarzu a postaram się to zmienić. Pozdrawiam!