Wybór piosenki

     Obudziłam się dość wcześnie, pewnie z powodu nerwów. Dzisiaj miała być wybrana piosnka, do której mamy zatańczyć albo zaśpiewać (lub to i to). Jakoś to będzie... Wstałam z łóżka i poszłam do łazienki. Wykonałam wszystkie poranne czynności, ubrałam się, uczesałam i wyszłam. Dziewczyny jeszcze spały więc trzeba było je obudzić. Najpierw Katie. Wstała prawie natychmiast i zajęła łazienkę. Zaczęłam budzić Ann. Po jakiś pięciu minutach wstała i pomogła mi pomogła mi budzić Dorcas. Budziłyśmy ją jakieś dziesięć minut, ale nie wstała. - To na nic – powiedziałam zrezygnowana.

Nagle Ann wpadła na świetny pomysł. 

- Dorcas, przyszedł Syriusz! – krzyknęła.

Dorcas natychmiast wstała. My wybuchnęłyśmy śmiechem. 

- I z czego się tak śmiejecie? Dobrze wyglądam? Gdzie jest Syriusz?

My śmiałyśmy się jeszcze głośniej.

- Haha… Powiedziałam to … tylko po to… żebyś wstała – wyjaśniła Ann śmiejąc się. 

Dorcas była zła jak osa. Wściekła poszła do łazienki, którą zwolniła Katie.

- Z czego się tak śmiejecie? – zapytała Katie.  

- Później… Ci… powiemy…. Haha...

Po jakiś trzydziestu minutach Dor wyszła z łazieniki, którą zaraz zajęła Ann. O ósmej piętnaście wyszłyśmy z dormitorium lekko podenerwowane. W Wielkiej Sali byli już Huncwoci.

- Jak się czujecie? – spytał Remus.

- Jakoś – odpowiedziała Ann.

Nagle dyrektor wstał i zaczął:

- Chciałbym prosić, żeby dziewczęta z V, VI i VII roku każdego domu, po śniadaniu zebrały się w małej komnacie obok Wielkiej Sali. Zostanie tam dokonany wybór piosenki. Wszyscy uczniowie są zwolnieni z pierwszej lekcji.

   Spojrzałam zdenerwowana na przyjaciółki. One też się denerwowały. Nie byłyśmy jedyne. Inne dziewczyny też takie były.

- Nie denerwujcie się tak. Dzięki temu nie mamy jednej lekcji zaklęć. – rzekł James.

- Och, zamknij się – warknęłam.

Chłopcy chyba wyczuli, że nie mamy dobrego humoru więc nie mówili już nic więcej. Gdy odchodziłyśmy do komnaty obok Wielkiej Sali powiedzieli tylko „Powodzenia!”. W komnacie, gdy już wszyscy się zebrali, profesor McGonagall powiedziała:

- Są tu trzy pudełeczka – wskazała na nie – i w każdym znajdują się po cztery karteczki. Na każdej z tych kartek znajduje się tytuł piosenki, którą macie zaśpiewać. Trochę tańcu też jest mile widziane, zwłaszcza jak piosenka jest ruchliwa, ale głównie chodzi o śpiewanie. No więc, który rok pierwszy losuje?

- Zaczniemy od siódmego – rzekł Dumbledore.

- Dziewczynki, proszę wybierzcie jedną osobę, która będzie losowała. – poleciła McGonagall.

- Która będzie losować? – spytała Dorcas.

- Lily – odpowiedziały razem Ann i Katie.

- Czemu ja?

- Bo tak.

Prychnęłam.

- Jak wylosuję coś głupiego wińcie za to siebie. – upomniałam je.

Losowała teraz Amy Parker, dziewczyna z Gryffindoru, po niej jakaś Puchonka, później Mandy Smit z Ravenclawu a na końcu jakaś nieznana mi Ślizgonka. Teraz przyszedł czas na szósty rok. Dziewczyny po jednej z każdego domu podchodziły kolejno i brały po jednej karteczce z pudełka z liczbą 6. Pierwsza Gryfonka, Samantha Spinnet, potem Puchonka, ma na imię Kelly, była kiedyś dziewczyną Pottera, po niej jakaś Krukonka a na końcu Patricia Crow ze Slytherinu.

- Teraz nasza kolej – szepnęła Katie.

- Trzymajcie za mnie kciuki – powiedziałam i poszłam w stroną pudełeczka z liczbą 5. Z zamkniętymi oczami wylosowałam karteczkę i odeszłam w stronę przyjaciółek. Nic nie mówiąc patrzyłam jak kolejne dziewczyny losują. Kiedy wszystkie coś wylosowały, profesor McGonagall rzekła:

- Będziecie ćwiczyć w swoich dormitoriach. Dostaniecie teksy piosenek; wieżę stereo oraz płytę na której znajduje się utwór, który wylosowałyście. Wygra najlepszy zespół z każdego roku. Oceniać będziemy my oraz uczniowie. Pod uwagę będziemy brali śpiewanie, strój a na końcu taniec. Jeśli macie jakąś ruchliwą piosenkę ułóżcie jakąś choreografię. I pamiętajcie: nikt nie powinien znać tytułu waszej piosenki ani wykonawcy. I jeszcze jedno: jeśli piosenkę śpiewa jedna osoba wy możecie to zmienić. Może śpiewać każda z was. Możecie też, jeśli chcecie, wziąć do występu kilka dziewcząt z młodszych klas. Maksymalnie trzy. To wszystko. Są jakieś pytania?

Odpowiedziało jej milczenie..

- Dobrze. Możecie teraz zobaczyć co wylosowałyście.

Rozwinęłam karteczkę i ujrzałam:

Tytuł: What You Waiting For

Wykonawca: Gwen Stefani

Pokazałam to dziewczynom. Po ich minach poznałam, że nie znają takiej piosenki.

- Lily, znasz to? – zapytała mnie Ann.

- Tak.

- Uff, całe szczęście.

- Proszę, powiedzcie teraz panu Filchowi tytuł piosenki którą wylosowałyście. Już on się zajmie dostarczeniem do waszych pokoi potrzebnych rzeczy. Podeszłam do Filcha i powiedziałam mu tytuł, rok oraz dom z którego jestem a on mruknął tylko „dobrze”

- No, a teraz biegiem na lekcje! – poleciła McGonagall.

Po wyjściu z komnaty zobaczyłyśmy czekających na nas Huncwotów.

- No i jak było? – spytał James.

- Dobrze… - odpowiedziałam mu.

- Jaką macie piosenkę? – zapytał Syriusz.

- Tego to już nie możemy wam powiedzieć – rzekła Dorcas.

- Nawet mi nie powiesz?

- Nie.

- Może chodźmy lepiej na zaklęcia? – przerwał im James

    Zaklęcia minęły dość szybko natomiast dwie lekcje historii magii strasznie się wlokły. Nawet nie pamiętam o czym był wykład. Później było wróżbiarstwo. Po wróżbiarstwie w siódemkę (James poszedł na mugoloznawstwo) poszliśmy do Pokoju Wspólnego. Po kilkunastu minutach reszta Huncwotów gdzieś poszła. Syriusz chciał wziąć ze sobą Dorcas, ale ta nie chciała z nim iść. Posiedziałyśmy trochę i pogadałyśmy o piosence przez gdy nagle do Pokoju Wspólnego wpadł James cały w skowronkach. Zobaczył mnie i od razu do mnie podszedł.

- Lily, jesteś cudowna! Dzięki tobie dostałem P z mugoloznawstwa!

- Świetne – rzekłam z uśmiechem.

- Dzięki.

- Nie ma za co.

- Ależ jest. Jeszcze raz dzięki – powiedział i również gdzieś poszedł.

Dziewczyny patrzyły na mnie zdziwione.

- No co?

- Nic… tylko pomogłaś Jamesowi w odrobieniu zadania. Gdzie to zapisać?

- Ja tylko zeszłam do Pokoju Wspólnego a on tam był i mu pomogłam. Nic więcej. – próbowałam się wykręcić.

- TYLKO mu pomagałaś?

- No… tak.

- I nic więcej?

- No dobra, powiem wam – poddałam się i opowiedziałam im wszystko.

- Mogłaś się zgodzić! – wykrzyknęła Ann po wysłuchaniu do końca mojej opowieści

- Na co?

- No zostać jego dziewczyną!

- Jeszcze czego? Ja go nie kocham – powiedziałam ze złością.

- JESZCZE go nie kochasz – rzekła Dorcas.

Rzuciłam jej piorunujące spojrzenie.

- Dobra dziewczyny, dajmy jej już spokój i chodźmy zobaczyć tekst tej piosenki. – powiedziała Katie

W naszym dormitorium leżała wieża stereo, tekst piosenki oraz płyta.

- Dobra, dzisiaj dajemy sobie spokój z nią a dopiero jutro zaczynamy przygotowania, OK? – zaproponowała Dorcas po zapoznaniu się z tekstem.

- OK – zgodziłyśmy się.

Potem poszłyśmy na obiad a po obiedzie przez dwie godziny odrabiałyśmy zadania domowe. Huncwoci wyciągnęli nas na godzinny spacer po błoniach. Potem wróciliśmy na kolację i dalej kończyłyśmy zadania. Około dwudziestej trzeciej poszłyśmy do dormitorium. Każda z nas umyła się, przebrała i poszła spać. Zasnęłam prawie natychmiast.

***

Notka już jest. Jest chyba długa :). Jeśli są jakieś literówki to przepraszam. Następna będzie chyba w środę. Nie jestem tego pewna. To tyle. Pozdro :)