Gra w butelkę, przygotowania do randki Katie i następna wizyta u jednorożców. cz. 2

Notka dedykowana Manii i Dorotce z www.wspomnienia-lily-e.blog.onet.pl

***

- Na pewno? – Dorcas dalej drążyła temat.

- Na pewno.

- A ten pocałunek Rogacza?

Nie wiedziałam co powiedzieć więc szybko zmieniłam temat.

- Weźmy się lepiej do przygotowywań Katie do randki.

Dorcas z dziwnym uśmieszkiem pokiwała głową.

- No dobrze – powiedziała.

Tak więc zaczęłyśmy przygotowania. Po wybraniu ciuchów (jakaś godzina) dla niej (czarna miniówka i czarna bluzeczka na ramiączkach z cekinami) Ann sobie coś przypomniała.

- Dziewczyny, przecież Laura i jej przyjaciółki nie wiedzą, że odwołałyśmy próbę!

- To trzeba im powiedzieć. – inteligentna odpowiedź Dorcas

- Ja mogę tam iść – powiedziała Ann.

- OK. to idź a my zajmiemy się fryzurą Katie – powiedziałam.

Ann wyszła a m zaczęłyśmy robić coś z włosami przyjaciółki. Zupełnie nie miałyśmy pomysłu na fryzurę. Po kilkunastu minutach, podczas których nic nie wymyśliłyśmy, Ann wróciła.

- Nic jeszcze nie wymyśliłyście? – spytała.

- Nie.

Ann pokiwała głową z powątpiewaniem i zabrała się do pracy. Rozpuściła dosyć długie włosy Katie i zrobiła równy przedziałek po boku. Potem jakimś zaklęciem zakręciła końcówki. Wpięła spinki i …

- Gotowe! – oznajmiła.

Katie przyjrzała się swojemu odbiciu w lustrze.

- No pięknie. Dzięki – powiedziała.

- Naprawdę ładne – rzekłam.

Robienie fryzurki zajęło Ann około pół godziny. Potem paznokcie. Tym zajęłam się ja. Pomalowałam jej paznokcie w stylu francuskim. Potem jeszcze makijaż (Dorcas go zrobiła). Wkrótce potem Katie wyszła.

- Oby ta randka była udana – powiedziała Ann.

- Dobrze, a teraz powiedz nam, Lily, co znaczył ten pocałunek Rogacza – znowu zaatakowała Dorcas.

- Nic – szybko odpowiedziałam, ale zrobiłam się czerwona.

- Tak, uważaj, bo uwierzę.

- Przyjaźnimy się i tyle.

- TYLKO przyjaźnicie? – zapytała szczególnie akcentując słowo „tylko”.

- Coś sugerujesz?

- Nie… tylko…

- Tylko co?

- James całuje cię w policzek i ty się na niego nie wydzierasz, przyznasz, że to trochę dziwne?

- Ja tego nie chciałam.

- A ten wasz wspólny sekret?

- Jeśli mogę się wtrącić – Ann wreszcie ożyła – to Lily i James mogą mieć chyba jakieś sekrety, nie? W końcu są przyjaciółmi.

- No ale… - Dorcas nie dawała za wygraną.

- Jeju Dorcas! Chyba możemy mieć jakieś tajemnice! – krzyknęłam.

- Myślałam, że jesteśmy przyjaciółkami i nie mamy przed sobą tajemnic!

- Spokój, nie kłóćcie się! – Ann próbowała złagodzić sytuację.

- Sorry Lily. Nie gniewasz się? – Dorcas chciała się pogodzić.

- Jasne, że nie – powiedziałam z uśmiechem i przytuliłam przyjaciółkę.

- Zapomnijmy o tym – powiedziałam.

Dorcas tylko kiwnęła głową.

Przyznam, że byłam trochę zła na Jamesa. Przez niego omal nie pokłóciłam się z przyjaciółką.

- Dziewczyny, nie odrobiłyśmy jeszcze zadania z zaklęć – zawołała Ann.

Odrobiłyśmy zadanie w dwie godziny. Potem Ann i Dorcas poszły spać a ja, ponieważ miałam jeszcze sporo czasu do północy, zaczęłam pisać wypracowanie dla Katie, bo ona z randki wróci pewnie późno i będzie miała czasu na lekcje. Skończyłam o przed dwunastą. Wyszłam do Pokoju Wspólnego. Jamesa jeszcze nie było. Pojawił się dopiero po pięciu minutach.

- Idziemy? – zapytał na powitanie.

- Tak – odpowiedziałam i poszliśmy. 

Droga minęła dość szybko. Na szczęście nie szłam już za rękę z Jamesem.

Jednorożce przywitały nas tak samo jak wczoraj. Ten nieśmiały nawet do nas podszedł. Aura polizała mnie po ręce. Jeden z młodych wdrapał mi się na kolana i zasnął.

Siedzieliśmy z nimi około dwóch godzin. Po tym czasie zdjęłam ostrożnie maluszka z kolan i położyłam koło matki. Później poszliśmy już do zamku.

Nawet nie przypuszczałam, że podczas tej drogi zdarzy się coś takiego...

***

Mam nadzieję, że notka się Wam spodoba. :)