No i wszystko jasne :)

   Ubrana w spódniczkę przed kolana, bluzkę z rękawem trzy czwarte, jeansową kurkę, z rozpuszczonymi włosami i z lekkim makijażem zeszłam do Pokoju Wspólnego. James już na mnie czekał. Szliśmy na randkę...

- Pięknie wyglądasz – rzekł James, gdy mnie zobaczył.

- Dzięki. Idziemy? – odpowiedziałam.

- Tak… Wyszliśmy z Pokoju Wspólnego, a ja zostałam obrzucona szeregiem nienawistnych spojrzeń ze strony fanek Jamesa.

- To gdzie idziemy? – zapytałam.

- No… Najpierw możemy się przejść po błoniach a potem… Zobaczysz! Niespodzianka! – odpowiedział z uśmiechem.

- OK – i również się uśmiechnęłam.

Tak więc poszliśmy na błonia. Rozmawialiśmy o głupich sprawach, śmialiśmy się. Byłam bardzo szczęśliwa, że jestem z Jamesem. Było wspaniale. Bardzo miło się z nim rozmawiało. Po jakimś czasie usiedliśmy przy jeziorze. James objął mnie w pasie. Nie sprzeciwiłam się. Było mi dobrze... Milczeliśmy. Głowa opadła mi na jego ramię. Zamknęłam oczy. Siedzieliśmy milcząc jakieś pół godziny. Dopiero ja to przerwałam.

- James…

- Tak?

- Co z niespodzianką?

- Aaa… Tak. Omal nie zapomniałem. Chodź. Wstaliśmy a James zawołał:

- Accio miotła!

Miotła przyleciała.

- Siadaj – powiedział chłopak.

Przyznam, że trochę się bałam latać na miotle. Niechętnie usiadłam. James również usiadł i mnie objął. Polecieliśmy nad Zakazanym Lasem.

- James… Boję się… - powiedziałam.

- Nie masz czego. Przecież jestem z tobą – odpowiedział Rogacz i mocniej mnie przytulił.

Poczułam się pewniej. Po pięciu minutach dolecieliśmy. James zasłonił mi oczy swoimi rękami i poprowadził.

- Gdzie jesteśmy? – zapytałam.

- Zobaczysz…

Ale on tajemniczy.

- Już – oznajmił po chwili i odsłonił mi oczy..

Zobaczyłam naprawdę piękny widok. Byliśmy chyba na jakiejś polance. W środku było niewielki jeziorko, na którym pływały łabędzie. Dookoła jeziorka rosły śliczne kwiaty. Róże, lilie, tulipany i wiele innych. Była też ławeczka z kamienia w kształcie serca. Mimo, że jest jesień, wszystko wyglądało jakby się budziło do życia.

- I jak ci się podoba? – zapytał mnie James.

- Jest… Jest… Pięknie… Dziękuję!

Rzuciłam się mu na szyję. James przytulił mnie mocno. Wszystko chciałam dokładnie zobaczyć. Byłam bardzo szczęśliwa. Wspaniale czułam się z Jamesem. Kiedy już wszystko zobaczyłam usiadłam z chłopakiem na tej ławeczce z kamienia. Przytuliliśmy się do siebie.

- Kocham cię, Lily – rzekł James.

Uśmiechnęłam się i spojrzałam na niego. Nasze usta zbliżyły się i… i…

Obudziłam się. To wszystko to sen. Szkoda… Boże, co ja mówię?! Śni mi się randka z Potterem a ja mówię, że szkoda, że to sen!!! Niedobrze ze mną, oj, niedobrze. Co się ze mną stało? To pewnie przez to, że przed zaśnięciem myślałam o tym co wydarzyło się podczas szlabanu. Jeju, konieczne muszę pogadać z Jamesem, bo to nie daje mi spokoju.

Był druga w nocy. Stwierdziłam, że w ciągu kolejnej godziny i tak nie zasnę więc zeszłam do Pokoju Wspólnego. I tak pewnie nikogo tam nie będzie…. Kiedy zeszłam, zobaczyłam, że się myliłam. Ktoś siedział na sofie przy kominku i najwyraźniej był bardzo zamyślony. Tą osobą był James Potter. „Muszę z nim porozmawiać. Muszę z nim porozmawiać…” powtarzałam w myślach.

- Cześć – powiedziałam James dopiero teraz mnie zauważył.

- O Lily. Cześć. Co ty tu robisz?

- Obudziłam się i nie mogłam znowu zasnąć, więc zeszłam tutaj. A ty?

- A tak siedzę i myślę.

- Aha. James, musimy porozmawiać.– powiedziałam i usiadłam koło niego.

- O czym? – ale pytanie...

- No… Tak jakby o nas. Czego ty de mnie chcesz? – walnęłam prosto z mostu

- Jak to czego?

- No, czego ode mnie oczekujesz? Powiedz prawdę.

- Nadal nie wiem o co ci chodzi.

Jezu… Jak dziecko…

- Czego od mnie chcesz? Czego oczekujesz?

Nadal chyba nie rozumiał.

- Jeju no… Chcesz żebym kim była w stosunku do ciebie?

- A, o to ci chodzi… Lily, ja nie chcę żebyś się czuła jakoś winna czy coś. Powiedziałaś mi niedawno, że JESZCZE mnie nie kochasz. Mogę przecież poczekać. W końcu czekam już pięć lat.

- James, ja nie wiem, czy będę mogła ci dać to, czego ode mnie oczekujesz…

- Lily, przecież niczego od ciebie nie oczekuję. Przyjaźnimy się, to jest teraz najważniejsze.

- Ale ty chcesz czegoś więcej!!!

- No, nie zaprzeczam. To prawda. Chciałbym, żebyśmy byli parą. Kocham cię. Ale nie zniósłbym gdybyś miała być do czegoś zmuszana.

Nie dowiedziałam się do końca tego o co mi chodziło, ale to mi wystarczyło.

- Kochany jesteś – powiedziałam i przytuliłam się do niego (w końcu jesteśmy przyjaciółmi, nie?)

Kiedy odsunęliśmy się od siebie James zapytał:

- Lily, umówisz się ze mną?

Nie wiedziałam co odpowiedzieć.

- Eee… nie. Jeszcze nie teraz.

- Ale pamiętasz o twojej obietnicy?

- Jasne, że tak.

Pamiętałam. Obiecałam mu, że w tym roku się z nim umówię i zamierzam tej obietnicy dotrzymać!

- To ja już chyba pójdę do siebie… - powiedziałam.

- Nie, proszę…

- Dlaczego?

- Bo chcę żebyś została…

- No a gdzie ja będę spała?

- Tutaj.

On chyba zwariował…

- Zostaniesz? Proszę… - powiedział chłopak.

- Nie wiem. Co pomyślą inni jak nasz zobaczą tutaj rano?

- Niech myślą co chcą. Zostań…

- No dobra. Tylko jak zostanę pobita za to przez twoje fanki to się nie dziw. – powiedziałam

James uśmiechnął się szeroko. Oparłam głowę o jego ramiona i prawie natychmiast zasnęłam a James zaraz po mnie.

***

Nocia jest. :) Chyba się Wam spodoba. :) Nie wiem kiedy będzie następna. Wielki dzięki za wszystkie komentarze. :D Znowu 20. :))) Oby tak dalej!!! Pozdro dla wszystkich. :)