Spotkanie z „Nieznajomym” i kłótnia z Potterem

   O siedemnastej zaczęłam się szykować na to spotkanie. Dorcas i Katie mi oczywiście przy tym pomagały. Ann nie mogła, bo była gdzieś z Remusem. James nic nie wie o moim spotkaniu z nieznajomym. Nie musi i tyle. Nic mu do tego. Dziewczyny wybrały mi jeansy, zieloną bluzeczkę na ramiączkach i na to jeansową kurtkę. Włosy rozpuściłam. Jeszcze lekki makijaż i będę gotowa!

  Przed dziewiętnastą wyszłam z dormitorium. Na moje nieszczęście w Pokoju Wspólnym siedział Potter. 

- Hej Lily! Gdzie idziesz? – zapytał.

Jeju… Co ja mam mu powiedzieć?

- Nie ważne – odpowiedziałam wymijająco i jak najszybciej wyszłam z Pokoju Wspólnego.

Na błonia doszłam punktualnie o siódmej. Stał tam jakiś chłopak. Był odwrócony do mnie tyłem.

- Cześć – bąknęłam nieśmiało.

Chłopak odwrócił się i wreszcie go poznałam. To Mike Williams. Był Krukonem i mamy razem transmutację. Mike jest przystojnym brunetem o niebieskich oczach i szukającym Rawenclavu.

- Cześć Lily. Cieszę się, że przyszłaś.

Uśmiechnęłam się i powiedziałam:

- Musiałam się przekonać kto jest tym cichym wielbicielem… Dlaczego mi nie powiedziałeś? Przecież widujemy się prawie codziennie…

- No wiem… Ale… Zlekceważyłabyś mnie i dlatego wysyłałem ci te listy.

Pospacerowaliśmy po błoniach i rozmawialiśmy. Tematów było wiele: szkoła, zainteresowania, nauczyciele i wiele innych. Po jakiejś godzinie rozmowa zeszła na tor uczuć. Mike zrobił się bardzo poważny.

- Lily, naprawdę bardzo mi się podobasz… - rzekł chłopak.

- Mike, ja… - zaczęłam.

- Ciii…

Przybliżył się do mnie i próbował mnie pocałować, lecz ja odwróciłam głowę. Za szybko na pocałunki.

- Co jest? – spytał rozczarowany.

- Nie za szybko? – odpowiedziałam pytaniem.

- Nie. Przecież znamy się już dość długo. Więc w czym problem?

- No wiesz… Nie należę do takich osób, które całują się na pierwszej randce.

- Och Liluś…

- Nie jestem Liluś!!! – krzyknęłam.

Wkurzył mnie i to bardzo.

- Dobra, dobra. Spokojnie. Nie wkurzaj się – powiedział szybko chłopak.

- Rozumiem, że nie mam u ciebie jakichkolwiek szans – powiedział Mike.

Trochę się już uspokoiłam.

- No, raczej nie – odpowiedziałam.

- Zostaniemy chociaż przyjaciółmi? – zapytał z nadzieją.

- Ok!

Tyle mogę mu chyba dać, nie?

Wróciliśmy do zamku i każdy poszedł w swoją stronę. Kiedy tylko weszłam do Pokoju Wspólnego, usłyszałam:

- Kto to był? – spytał ze złością Potter.

Co go to obchodzi?

- Chłopak – odpowiedziałam spokojnie.

- Jaki chłopak?

- A co cię to obchodzi? – zapytałam wojowniczo.

- Obchodzi i to bardzo. Więc kim on był?

- Mike Williams. Z Rawenclavu. Mamy z nim transmutacj. – wyjaśniłam.

Niech chłopak wie…

- Byłaś z nim na randce?!

- To nie była randka! A nawet jeśli gdzieś z nim byłam, to co z tego?!

- On zmienia dziewczyny jak rękawiczki! Nie powinnaś się z nim zadawać!

- Ty też taki byłeś!

- Byłem. Czas przeszły. Zmieniłem się jakbyś nie zauważyła – powiedział spokojnie obrażonym tonem.

- Mniejsza o to. Mogę się spotykać z kim chce

- Nie dawno zapytałem cię, czy się ze mną umówisz. Odmówiłaś. A teraz byłaś na randce z prawie nieznanym chłopakiem! – zawołał a kilka osób popatrzyło na nas ze zdziwieniem.

- To nie była randka!

- Nie ważne. Mi odmówiłaś chociaż prosiłem cię już z tysiąc razy a z nim poszłaś, gdy tylko cię zaprosił.

- Więc to cię gryzie! Jesteś zazdrosny!

- Nie jestem! Nie mam o co!

Dotknął mnie tym do żywego… W oczach pojawiły mi się łzy. Więc tyle dla niego znaczę… 

- Idź sobie teraz do swojego chłopaka – ostatnie słowo powiedział z tak jakby obrzydzeniem.

- On nie jest moim chłopakiem.

- Nie wierze – rzekł krótko i poszedł do swojego dormitorium.

Stałam tak przez chwilę sama i pobiegłam szybko do swojego dormitorium. Była tam tylko Katie, bo Ann była z Remusem a Dorcas pewnie u Syriusza.

- Lily, co się stało? – spytała Katie kiedy zobaczyła mnie zapłakaną.

- Ja… Ja… Pokłóciłam się z Jamesem.

Jeszcze bardziej się rozpłakałam. Katie podeszła do mnie i mnie przytuliła. Usiadłyśmy na moim łóżku i wszystko jej opowiedziałam. Próbowała mnie jakoś pocieszyć. Po jakimś czasie powiedziała:

- Idź spać, Lily. Jutro coś z tym zrobimy.

Pokiwałam głową i położyłam się. Starałam się nie myśleć o Jamesie. Niezbyt mi się to udawało. W końcu po jakiejś godzinie udałam się w Krainę Snów.

***

Hejka! Sorry, że tak długo musieliście czekać, ale nie miałam za bardzo czasu na opublikowanie notki. Jest krótka i według mnie niezbyt fajna. Miała być wczoraj, ale byłam na filmie HP i Czara Ognia i jak wróciłam byłam tak zmęczona, że nie chciało mi się pisać notki. Film jest super! Kto go jeszcze nie oglądał koniecznie musi go zobaczyć. Super efekty, sceny i w ogóle. Po prostu musicie go zobaczyć! :D Następna notka powinna się ukazać na początku grudnia. :) Pozdro dla wszystkich :)) Papapa