Spacer

   Siedziałam właśnie z dziewczynami na śniadaniu. Bardzo się cieszyłam na myśl o dzisiejszym spacerze z Alexem. Mimo, że był Ślizgonem, polubiłam go. Nie zachowywał się tak jak inni z jego domu. Może to dlatego, że nie wiedział o moich rodzicach… Albo wiedział i mu to nie przeszkadzało… Mam nadzieję, że to drugie.

   Zastanawiałam się też jak na to zareaguje James. Pewnie kiedy się dowie, odstawi scenę zazdrości. Jak to on… A w ogóle po co ja się nim teraz przejmuję? Będzie, co ma być.

   Jedząc tosty z dżemem nic nie mówiłam. Przysłuchiwałam się tylko rozmowie Ann i Katie o wypracowaniu z zielarstwa. Nagle podeszli do nas Huncwoci. Syriusz usiadł obok Dorcas i cicho ją zapytał:

- Dorcas, możemy porozmawiać?

Dziewczyna spojrzała na niego zdziwiona a następnie przeniosła wzrok na mnie. Pokiwałam lekko głową, dając jej do zrozumienia, żeby się zgodziła. Wiedziałam, co Syriusz chce jej powiedzieć.

- No… Chyba możemy… - odpowiedziała niepewnie.

- Dzięki. Dzisiaj o siedemnastej bądź na błoniach – odparł Syriusz i posłał jej uśmiech.

Wymieniałam spojrzenia z przyjaciółką i powróciłam do jedzenia tosta. Na lekcjach nie zdarzyło się nic szczególnego i szybko one minęły. Cały czas myślałam o dzisiejszym spacerze z Alexem. Nie żeby mi na nim tak bardzo zależało. Po prostu cieszę się, że poznałam kogoś nowego. Po obiedzie szybko poszłam z dziewczynami do dormitorium. Po sprawdzeniu całej zawartości mojej szafy postanowiłam, że na spacer z Alexem ubiorę jeansy i zieloną bluzkę a na to jeansową kurtkę. Do tego niewielki makijaż i mogę iść.

- Lily, czy to jest randka czy zwykły spacer? – spytała Ann.

- Spacer, a co?

- Bo mizdrzysz się przed tym lustrem tak jakbyś szła na najważniejszą randkę w swoim życiu.

- Oj no… Chcę po prostu dobrze wyglądać.

Ann spojrzała na mnie z niedowierzaniem, ale nic nie powiedziała.

- A ty Dorcas, czemu się nie szykujesz? – zapytałam przyjaciółkę, która siedziała na swoim łóżku, patrząc tępo w ścianę.

- Chyba nie pójdę… Ja nie chcę z nim rozmawiać… - odparła.

- Idź, może to coś ważnego?

- Sama nie wiem…

- Pogadaj z nim a się przekonasz. Nie masz nic do stracenia – powiedziałam.

- No dobra Lily, przekonałaś mnie. Pójdę.

   Tak więc przed siedemnastą poszłam z Dorcas na błonia. Alex na mnie już czekał a Syriusza jeszcze nie było. Rozdzieliłam się z Dorcas a podeszłam do Ślizgona.

- Hej – przywitałam się.

- Cześć Lily. Cieszę się, że przyszłaś – odpowiedział Alex.

Dalej rozmowa potoczyła się sama. Obeszliśmy cały zamek dookoła, rozmawiając przy tym. Alex opowiedział mi trochę o sobie. Zdążyłam mu się też lepiej przyjrzeć. Miał śliczne, brązowe oczy (ale nie aż tak piękne jak oczy Rogacza) i blond włosy. Ogólnie był bardzo przystojny.

   Doszliśmy do jeziora. Przy Zakazanym Lesie zobaczyłam Dorcas i Syriusza. Chwilę rozmawiali a potem Black chciał pocałować Dorcas, ale ta go odepchnęła i poszła do zamku.

- Alex, możemy na chwilę do niego podejść? – spytałam, wskazując na Syriusza.

- Jeśli chcesz… - odpowiedział.

Zauważyłam, że nie był z tego zadowolony.

- Cześć Syriuszu! – zawołałam, kiedy podeszliśmy do Blacka.

- O, cześć Lily…

- Alex, zaraz przyjdę – powiedziałam do blondyna i pociągnęłam Syriusza na bok.

- I co powiedziała? Jesteście razem? – zapytałam.

- Nie… Mówiła, że nie teraz, że musi się jeszcze zastanowić i w spokoju to przemyśleć – odparł.

- Nie martw się. Pogadam z nią jeszcze i spróbuję ją przekonać. Ale dobrze, że jej to wszystko powiedziałeś.

- No, tez tak myślę… A, Lily… Ty wiesz z kim się zadajesz?

- Chodzi ci o Alexa? Tak, wiem.

- To Ślizgon!

- No i co z tego?

- To, że oni traktują WSZYSTKICH Gryfonów jak śmieci!

- Alex taki nie jest! Nie znasz go!

- Mylisz się. Zdążyliśmy się już poznać… Lily, on na pewno chce cię jakoś wykorzystać. Nie ufaj mu…

Prychnęłam i powiedziałam:

- Dobra, idę. Pa…

Mam nadzieję, że Alex nie słyszał tej wymiany zdań między nami.

- O co chodziło? – zapytał, kiedy wróciłam.

- A takie tam sprawy…

   Usiedliśmy nad brzegiem jeziora. Postanowiłam zadać mu to pytanie, które od dawna mnie dręczyło.

- Alex… Moi rodzice to mugole… Nie przeszkadza ci to?

Chłopak spojrzał na mnie ze zdziwieniem.

- No co ty? A niby czemu miałoby przeszkadzać? A no tak, jestem ze Slytherinu… Lily, ja nie jestem taki jak inni… Czuję, że tam nie pasuję… Tiara chyba się pomyliła – powiedział a w jego oczach zobaczyłam smutek.

- Przepraszam…

- Nie przepraszaj… Miałaś prawo tak myśleć…

Przez chwilę milczeliśmy. Wydawało mi się, że go uraziłam. Spojrzałam na zegarek. Było już po szóstej. Chyba czas wracać.

- Muszę już iść – powiedziałam.

Alex odprowadził mnie do Sali Wejściowej.

- Było naprawdę miło… - rzekł i pocałował mnie w policzek.

Uśmiechnęłam się.

- Pa…

Poszłam do Pokoju Wspólnego w nadziei, że będą tam moje przyjaciółki. Niestety, natknęłam się na Jamesa.

- Wiesz, nie myślałem, że taka jesteś – zaczął.

- Taka, czyli jaka?

- Że umawiasz się ze Ślizgonami! Lily, on cię zrani!

Spojrzałam mu w oczu i powiedziałam:

- Ty też to zrobiłeś. A teraz daj mi spokój.

Wściekła ruszyłam do dormitorium. Trzasnęłam drzwiami, oparłam się o nie i szepnęłam do siebie „Kretyn”, myśląc oczywiście o Potterze. Jest zazdrosny, to oczywiste. Powlokłam się do swojego łóżka, kiedy z łazienki wyszła Dorcas.

- O kim mówiłaś, że jest kretynem? – zapytała.

- O Potterze.

- Mogłam się domyślić…

- Co chciał Syriusz? – spytałam, chociaż dobrze wiedziałam o co chodziło.

Dorcas opowiedziała mi to wszystko, o czym ja już dawno wiedziałam.

- No i co ja mam teraz zrobić?

- Może poczekaj jakiś czas… A potem z nim jeszcze pogadaj. A w ogóle chcesz z nim być?

- No właśnie nie wiem!

- Oj Dorcas… Poczekaj trochę… Przemyślisz sobie wszystko i będziesz wiedziała.

- No… A jak tobie minął spacer z Alexem?

Opowiedziałam jej wszystko, pomijając oczywiście moją rozmowę z Syriuszem.

- Będzie coś z tego? – spytała Dorcas.

- Co? Nie wiem. Nie myślałam o tym…

- To może pomyśl…

Dorcas uśmiechnęła się, po czym wyszła zostawiając mnie z mętlikiem z głowie.

***

Mam nadzieję, że notka się Wam spodoba. :) Miała być wczoraj, ale nie zdążyłam jej napisać. Kolejna już niedługo. Pozdrawiam!